• Dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe) pojazdu bądź inny dokument przedstawiający prawo do dysponowania nim, a w sytuacji zatrzymania dowodu rejestracyjnego przez upoważnione do tego służby – stosowne pokwitowanie;
• Zezwolenie na odbiór pojazdu z parkingu strzeżonego, wydane przez podmiot, który wydał dyspozycję usunięcia z drogi . Zezwolenie wydaje się osobie, po okazaniu przez nią dokumentu tożsamości, dokumentu upoważniającego do używania pojazdu, a w przypadku:
  - pojazdu usuniętego na podstawie art. 130a ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym po przedstawieniu dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu – dotyczy pojazdów zarejestrowanych w kraju niebędącym państwem członkowskim;
  - pojazdu usuniętego na podstawie art. 130a ust. 1 pkt 3 ustawy Pord także zezwolenia, o którym mowa w art. 64 ust. 1 przywołanej ustawy.

Pojazd jest usuwany z drogi w trybie art. 130a ust. 1, 1a i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2018r. poz. 1990), zgodnie z którym:

1. Pojazd jest usuwany z drogi na koszt właściciela w przypadku:

• Pozostawienia pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu;
• nieokazania przez kierującego dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub dowodu opłacenia składki za to ubezpieczenie, jeżeli pojazd ten jest zarejestrowany w kraju, o którym mowa w art. 129 ust. 2 pkt 8 lit. c;
• przekroczenia wymiarów, dopuszczalnej masy całkowitej lub nacisku osi określonych w przepisach ruchu drogowego, chyba że istnieje możliwość skierowania pojazdu na pobliską drogę, na której dopuszczalny jest ruch takiego pojazdu;
• pozostawienia pojazdu nieoznakowanego kartą parkingową, w miejscu przeznaczonym dla pojazdu kierowanego przez osoby wymienione w art. 8 ust. 1 i 2;
• pozostawienia pojazdu w miejscu obowiązywania znaku wskazującego, że zaparkowany pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela;
• kierowania nim przez osobę nieposiadającą uprawnienia do kierowania pojazdami albo której zatrzymano prawo jazdy i nie ma możliwości zabezpieczenia pojazdu poprzez przekazanie go osobie znajdującej się w nim i posiadającej uprawnienie do kierowania tym pojazdem, chyba że otrzymała ona pokwitowanie, o którym mowa w art. 135 ust. 2.1a;
• Pojazd jest usuwany z drogi na koszt wykonującego przejazd drogowy w przypadku, o którym mowa w art. 140ad ust. 7.

2. Pojazd może być usunięty z drogi na koszt właściciela, jeżeli nie ma możliwości zabezpieczenia go w inny sposób, w przypadku gdy:

• kierowała nim osoba:
  a) znajdująca się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu,
  b) nieposiadająca przy sobie dokumentów uprawniających do kierowania lub używania pojazdu;
• jego stan techniczny zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, powoduje uszkodzenie drogi albo narusza wymagania ochrony środowiska.
• Od usunięcia pojazdu odstępuje się, jeżeli przed wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu lub w trakcie usuwania pojazdu ustaną przyczyny jego usunięcia. Jeżeli wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu w przypadkach, o których mowa w ust. 1-2, spowodowało powstanie kosztów, do ich pokrycia jest obowiązany właściciel pojazdu.

Odbiór pojazdu jest możliwy po przedstawieniu zezwolenia na odbiór pojazdu wydanego przez podmiot wydający dyspozycję jego usunięcia.

Zgodnie z art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym właściciel pojazdu jest zobowiązany uiścić opłatę za usunięcie i przechowywanie pojazdu, a jej wysokość jest określona w uchwale Rady Powiatu Wielickiego. Wysokość należności jest również wskazana w potwierdzeniu wydania pojazdu, który osoba odbierająca pojazd otrzymuje od podmiotu prowadzącego parking strzeżony.

W przypadku nieodebrania pojazdu usuniętego z drogi na podstawie art. 130a ust. 1 i 2 ustawy prawo o ruchu drogowym z parkingu strzeżonego w ciągu 3 miesięcy od jego usunięcia Starosta występuje z wnioskiem do Sądu o orzeczenie jego przepadku na rzecz powiatu. Wówczas koszty związane z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu. Jeżeli w chwili usunięcia pojazd znajdował się we władaniu osoby dysponującej nim na podstawie innego niż własność tytułu prawnego, osoba ta jest zobowiązana solidarnie do pokrycia kosztów.